“Mijn tandenborstel smaakt naar Antikal.”
“Ieuw.”
“Ja…”
“…”
“Ik heb de badkamer gepoetst. Blijkbaar op de tandenborstel gespat.”
“Je moet je tandenborstel ook niet poetsen met Antikal.”
“Je bedoelt: ik moet de badkamer ook niet poetsen met de tandenborstel?”
“Hahaha precies. Niet met een tandenborstel die je gebrúikt.”
“Oh, maar ik gebruik jouw tandenborstel ook niet hoor…”
“Ieuw ieuw ieuw! Voor de randjes in de toiletpot!”
En zij braakten nog lang en gelukkig.
Wenz bevindt zich sinds 1981 onder de levenden. Zo nu en dan grijnst ze breeduit, dan weer slikt ze de brok realiteit diep in haar keel weg. Je kunt haar doen walgen, je kunt haar evengoed doen smelten. Af en toe komt ze venijnig uit de hoek, maar vaker nog schoorvoetend. Ze bestaat zoals ze is: met haar onverklaarbare voorkeuren, rariteiten, een onophoudelijke stroom vragen die ze nooit beantwoord wil hebben en boven alles: een niet in te dammen drang tot schrijven. Ze is een koukleum die, weliswaar hortend en stotend, toch van het leven weet te genieten.
8 Reacties
ROFLOL!
Ja, dit soort gesprekken vinden ook wel eens plaats in Huize Baardmans.
Zeg, ik zit hier nu juist wel te eten.
Haha lekker op z’n tijd hè Kouw, van die absurde niksgesprekken. :)
Sorry Hans. :P Misschien had ik even een disclaimer moeten toevoegen bovenaan de tekst. ;)
LOL!!! Gelukkig ben ik al klaar met eten! ;-)
Volgens mij is wel de vraag hoe je weet wat de smaak is van Antikal.
En poetsen met Antikal lijkt me niet best voor de tanden. Nog gebit over?
kRonkel, ik kan je vertellen dat mijn tandenborstel exact zo smaakte als Antikal ruikt. Dat is zo’n typische geur dat ik niet twijfelde toen de smaaksensatie in mijn mond precies overeenkwam daarmee. ;)
Haha Lenavanka, kwam jij er beter vanaf dan Hans. :P
Hahahahaha! :D
Ach… antikal, anti tandsteen, allemaal 1 pot nat! :-)