“Deze mandjes winnen de schoonheidsprijs ook niet echt he? In de supermarkt hier verderop, dáár hebben ze pas goede mandjes, en nieuw hè, spiksplinternieuw, helemaal van kunststof, en lichtgewicht, ongelofelijk. Deze zijn al helemaal verroest. En zwaar.” De vrouw naast hem glimlachte, zei dat ze niet zo’n mandjeskenner was, en liep het gangpad in. Hij [...]
Geplaatst door Wenz
op 10 maart 2010 – om 16:10
|
in Fictie
|
Ze staat voor de kapstok. Nee, daar staat ze nog niet, ze zit nog op haar stoel, achter haar computer. Maar in gedachten staat ze er al, te kiezen welke jas ze aan zal doen. Ze weet precies wat er hangt, al haar shawls en vesten en jassen, en zelfs welke bovenop hangen en welke [...]
Geplaatst door Wenz
op 8 februari 2010 – om 20:50
|
in Fictie
|
De lichten waren uit in de kleine woonkamer. De houten salontafel, zijn uitgezakte fauteuil, ooit bordeaux rood maar nu een onbestemd donker, de kleine cd-kast aan de linkerwand, de grote logge kast, een erfstuk, aan de rechterkant. Hij kon zijn spullen dromen in de ruimte. Nooit botste hij tegen hoeken of poten, feilloos wist hij [...]
Geplaatst door Wenz
op 19 november 2009 – om 9:28
|
in Fictie
|
Hier in huis woont zo’n exemplaar Man dat iedere baby prachtig vindt, bij iedere kleuter vertederd glimlacht en met alle kletsgrage kinderen in gesprek gaat. Daarnaast woont er hier dus zo’n Vrouw, afkomstig uit een speciale uitgave, ik zou nog net niet collectors item roepen, maar u begrijpt het idee. Deze vrouw staat dus wat [...]
‘Misschien kun je beter even je mond houden,’ opperde ze bits, ‘je zegt toch niets nieuws.’ ‘Misschien kun jij beter eens beginnen te praten dan,’ siste hij daarop, ‘aangezien je klaarblijkelijk het een en ander bent vergeten te melden de afgelopen tijd…’ Ze schrok. Waar had hij het over? Hij kon toch niet weten…? Ze [...]
Geplaatst door Wenz
op 6 oktober 2009 – om 17:38
|
in Fictie
|
Ze vreesde soms voor haar touw. Niet zozeer omdat het zo kort was, wel omdat die slijtplekken zo broos leken. Ze had er nooit zo op gelet, maar de laatste tijd hield ze een oogje in het zeil, je wist maar nooit namelijk. Soms zag ze de touwen van anderen. Ze had verbaasd gekeken naar [...]
Geplaatst door Wenz
op 21 september 2009 – om 9:09
|
in Fictie
|
Hij was zo iemand die rond de middag de macaroni van de dag daarvoor koud opat, als het even kon recht uit de plastic bak waarin zij het de avond ervoor had gestopt. Hij was zo iemand die spontaan een hoge, schorre kreet slaakte wanneer hij enthousiast was, hoe vaak hij ook probeerde erop te [...]
Geplaatst door Wenz
op 10 september 2009 – om 14:12
|
in Fictie
|
Ze liep naar haar min of meer vaste plekje op het strand. Nadat ze zich geïnstalleerd had, keek ze richting boulevard. Ja zie, daar was hij weer. De derde dag op rij. Zijn zwarte verrekijker wederom deze richting op gedraaid. De eerste dagen had ze nog getwijfeld, maar nu was het haar duidelijk. Ze vond [...]
Geplaatst door Wenz
op 1 augustus 2009 – om 13:28
|
in Fictie
|
Ze stapt de trein in, gedreven door de mensenmassa voor en achter haar. Op het tempo van haar voorgangers schuifelt ze de glazen tussendeur door. Daar vooraan, een enkele stoel, nog leeg. Nog drie mensen voor haar, horen ze bij elkaar? Ze lopen allen langs de eenzame stoel, op zoek naar tweezitters of meer. ‘Mooi’, [...]
Hoe lang bent u nu al niet meer buiten de vier muren van deze kamer geweest? Nou dat is een goede vraag. Ik zou zeggen, ik zou zeggen een week of zestien. Misschien meer. Misschien minder, maar het voelt als zestien weken precies. In die tijd ben ik natuurlijk wel buiten geweest, maar niet lichamelijk. [...]
Geplaatst door Wenz
op 24 juni 2009 – om 11:45
|
in Fictie
|